دارا کجای کاری؟

هرگز نخواب کوروش/ دارا جهان ندارد/ سارا زبان ندارد/ رستم در این هیاهو/ گرز گرن ندارد/ روز وداع خورشید/ زاینده رود خشکید/ زیرا دل سپاهان/ نقش جهان ندارد/ بر نام پارس دریا/ نامی دگر نهادند/ گویی که آرش ما/ تیر و کمان ندارد/ دریای مازنی ها/ بر کام دیگران شد/ دارا کجای کاری؟/ دزدان سرزمینت/ بر بیستون نویسند/ اینجا خدا ندارد !! / هرگز نخواب کوروش/ ای مهر آریایی/  بی نام تو وطن نیز/ نام و نشان ندارد...!

فال فروش

از کودک نحیف فال فروش که چشمانش حیران می دویدند به هرسو برای روزنه ی نانی، پرسیدم: چه می کنی؟

گفت:به آنان که در امروز خود مانده اند، فردا را می فروشم...!

پیست

 ميزی برای کار
کاری برای تخت
تختی برای خواب
خوابی برای جان
جانی برای مرگ
مرگی برای ياد
يادی برای سنگ
این بود زندگی...!

کج دار و مریض یا کج دار و مریز؟

اصطلاح کج دار و مریز یا به صورتی که بیشتر مردم فهم می کنند و می نویسند «کج دار و مریض» از جمله اصطلاحاتی است که توسط مردم به اشتباه به کار می رود. مردم آن رابا مریضی مرتبط می دانند و البته درک درستی از آن ندارند. این اصطلاح در اصل کج دار و مریز است. به معنای اینکه ظرف را کج نگه دار و در عین حال مواظب باش که نریزد. بنابراین می بینید که نسبتی با مریضی ندارد. شاعر در این خصوص می گوید:

رفتــم بـه سـر تـربت شمس تبـریـــز                 دیــدم دوهــــزار زنگیــــان خونــریـــز
هر یک به زبان حال با من می گفت                  جامی که به دست توست کج دار و مریز